Direktlänk till inlägg 29 augusti 2014

To, czego nie widac... Det som inte syns...

Av Kasia - 29 augusti 2014 09:46

Härligt hur nya intryck och inspiration ramlar ner på en rakt ner från himmelen...

Det har jag hunnit skriva ner tidigt på förmiddagen idag.

Sedan ringde telefonen, flera gånger.

Nu kan jag komplettera:
På samma sätt dyker det upp bekymmer, utmaningar och prövningar. Men dessa växer nog snarare från marken och får en att snubbla, tappa balansen, ibland ramla.

 

Båda behövs för att människan ska förbli MÄNSKLIG. Hel. Det försöker jag att övertyga mig själv om iaf.

 

Hela Universum har samlat sig idag för att jag skulle få se videon och lyssna på en låt av Molly Sanden: Freak  (klicka för att lyssna på den på YouTube!)

En liten, vanlig flicka som går med sina drömmar i famlen och en ZEBRAmönstrad väska på axeln...

Och texten?

"Impossible to hide from yourself" ... "the enemy is inside of me"... klingar fortfarande i öronen. I hjärtat.

 

Det finns nog med folk där ute som kan såra oss, behandla oss illa, bete sig respektlöst.

Du eller jag kan knappast förändra dem. Men vi får inte låta dem förenas med den fienden som vi själva byggt upp inom oss. Mr Kritiker. Mr Jag Är Inte Bra Nog. Mr Jag Kan Inte.


Vi HAR bara oss själva.

När vi blundar, när ljuset släcks, när förhållanden eller jobb eller Likes på Facebook tar slut, där står vi SJÄLVA, med vår lilla, dyrbara KÄRNA som vi bär ett ANSVAR för.


Stanna upp IDAG, NU! och fundera en stund: Hur väl tar du hand om det dyrbaraste du HAR och kan DELA med dig utav, Ditt HJÄRTA?

Niebywale, w jaki sposob nowe doznania i inspiracje spadaja czasem prosto z nieba…

Tyle udalo mi sie napisac dzis wczesnym przedpoludniem.
Potem rozdzwonil sie telefon...
 
Moge wiec teraz tylko uzupelnic:
Tak samo spadaja na nas zmartwienia, wyzwania, problemy. Chociaz te raczej wyrastaja z ziemi; potykamy sie o nie, tracimy rownowage, czasem upadamy.
 
Oba sa potrzebne, zeby ludzie byli bardziej…ludzcy? Przynajmniej tak staram sie sobie to tlumaczyc.
 
Caly Wszechswiat zebral sie dzis, zeby mi wcisnac w rece, przed oczy i do uszu piosenke szwedzkiej artystki Molly Sanden, Freak (link zaprowadzi Cie do teledysku na YouTube)
Zwykla, mala dziewczynka idzie ze swoimi marzeniami pod pacha na lekcje baletu, z torba w ZEBRE na ramieniu…
A tekst?
“nie mozesz uciec przed soba samym”… “najwiekszy wrog siedzi w srodku”… nadal dzwiecza mi w uszach i w sercu.
 
Jest tyle ludzi, ktorzy nie wiedza, co to jest szacunek, ktorzy nie zawahaja sie nas zranic, zle potraktowac.
Ani Ty ani ja ich nie zmienimy. Ale nie mozebmy pozwolic im sie zjednoczyc z tym wrogiem, ktorego sami zbudowalismy w sobie. Panem Krytykiem, Panem Nie Potrafie, Pania Jestem Do Niczego.
 
Mamy tylko SIEBIE!
Kiedy ukrywamy sie pod wlasnymi, zamknietymi powiekami, kiedy gasna swiatla, kiedy koncza sie zwiazki, prace, lajki na Facebooku… Stoimy SAMI ze SOBA, z naszym bezcennym ziarenkiem gdzies gleboko walczacym o przetrwanie, i za ktore ponosimy SAMI odpowiedzialnosc.
 
Zatrzymaj sie na chwile, DZIS, TERAZ! i zastanow sie: Na ile swiadomie dbasz o to najcenniejsze, co MASZ i co mozesz DAC innym, Twoje SERCE?
 

Love and peace within!   

 

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
   Spamskydd  

Kommentar

Av Kasia - 7 juli 2016 16:09


Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Av Kasia - 3 juni 2016 17:54

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Av Kasia - 1 juni 2016 12:00


Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

Av Kasia - 31 maj 2016 22:06

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Av Kasia - 26 maj 2016 08:55

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...

Presentation


Embracing the NOW, Zebra-style.

Links

Ask Kasia

16 besvarade frågor

Latest Posts

Categories

Archive

Guest Book

Calendar

Ti On To Fr
        1
2
3
4
5
6
7
8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21
22
23
24
25 26 27 28 29 30 31
<<< Augusti 2014 >>>

Tidigare år

Search

Statistics


Skapa flashcards