Direktlänk till inlägg 27 september 2014

Wyznania poczwarki... En puppas bekännelser...

Av Kasia - 27 september 2014 22:05

Hur börjar jag egentligen...

Jak zaczyna sie taki post...

Jag har så mycket att skriva. Jag MÅSTE skriva för att kunna ordna upp tankarna. För att börja förstå vad det är som händer nu.

Mam tyle do napisania. MUSZE napisac, usystematyzowac mysli, inaczej ryzykuje pomieszanie zmyslow.

Jag har kämpat mot utmattningssyndrom i snart två år. Jag började jobba på 25% förra hösten och jag klaraade två (2!!!) veckor.

Sedan förra veckan, 1 år senare, gör jag ett nytt försök.

Od dwoch lat walcze z wypaleniem. ok temu wrocilam do pracy i po dwoch (2!!!) tygodniach rozsypalam sie w drobny mak.

Od zeszlego tygodnia ponawiam probe.


Hur går det då?

Jak mi idzie?

Kroppen och huvudet hänger inte ihop!

Cialo i glowa funkcjonuja na wlasych warunkach!

Kroppen vill rusa framåt, skynda, fixa, visa hur stark den är.

Cialu sie spieszy do przodu, chce dzialac, chce sie pokazac z najlepszej, najsilniejszej strony.

Huvudet är mest snurrigt, osäkert, rädd, förvirrat, glömskt, ledsen, stressat. Och gör ont nästan hela tiden.

A glowa? W glowie glownie sie kreci; jest przestraszona, niepewna, zamotana, zapominalska, zestresowana i czasem nawet smutna. I bieustannie boli.


Jag känner mig som Peter Pans skugga som lever sitt egna, sprattliga liv. Ju mer jag jager den, desto mer spännda är axlarna, dessto svårare är det att somna. Desto mer migrän och desto svårare är det att välja kläder, örhängen, ALLT!

Jestem jak cien Piotrusia Pana, zyjacy swym wlasnym, nieokrzesanym zyciem. Im bardziej staram sie go dogonic, tym bardziej napinaja sie ramiona, tym gorzej spie, tym bardziej mecza mnie migreny i tym trudniej jest mi sie ubrac co rano!


Jag har fått lite hjälp med att sätta ihop pusslet:

Tak oto wytlumaczono mi co sie dzieje:

Jag existerar just nu i ett INGENMANSLAND. Det gamla sättet att vara, att jobba, fungerar inte. Och det nya sättet har jag fortfarande inte riktigt koll på. Kroppen tror att det är bara att sätta på autopiloten och köra, men det funkar inte längre för huvudet.

Egzystuje obecnie na swego rodzaju ZIEMI NICZYJEJ. Moj dawny sposob radzeia sobie z praca, z zyciem, nie dziala. Tego nowego do konca jeszcze nie potrafie wcielic w zycie. Cialu sie wydaje, ze wystarczy znow wlaczyc autopilota i pedzic z gorki na pazu... (zbity pysk! - prosze o wybacznie!)... ale glowa juz w ten sposob nie dziala.

Det skapar dissonans och obehag, förvirring.

To stwarza swojego rodzaju dysonans, przykre doznania i niepewnosc.

Till den grad att jag knappt vet vem jag är längre...

Do tego stopnia, ze nie wiem, kim dokladnie jestem...

Jag kanske är just nu som någon jäkla larv, eller ännu bätte en PUPPA och håller på att kläckas?

Och under tiden vet jag, FÖR TUSAN, inte vilka örhängen det är som passar till den nya person, eller vilka kläder hon trivs bäst i.

Moze przechodze wlasnie stadium jakiejs cholernej larwy, albo jeszcze lepiej, POCZWARKI i bede sie za chwile wykluwac???

A do tego czasu skad, KURKA WODNA, mam wiedziec, jakie kolczyki pasuja tej nowej osobie, albo w czym ona lubi chodzic?

Så det blir lite som det blir, som i fredags då jag gick till jobbet med tights och tre tröjor men utan kjol, fast jag skulle egentligen behövt en...

Dlatego poki co sprawy w tym wzgledzie wymknely sie nieco spod kontroli. W piatek zalozylam do pracy getry i trzy bluzki na raz, chociaz w rzeczywistosci potrzebowalam spodnicy...


Det sägs att jag måste ha tålamod och vänta ut. Eller är det att vänta in?

Tills någon sorts HARMONI infinner sig och jagar bort tankarnas kakafoni i huvudet...

Uslyszalam, ze kluczem w tej chwli jest cierpliwosc. Ze trzeba czekac...

Az jakas tam HARMONIA sie objawi i zastapi jazgot i kakafonie mysli w glowie.

Jag har försökt hitta den i naturen idag. Att levitera i solen, över vattenytan iklädd i två (2!!!) par byxor var till stor hjälp!

Dzis sie staralam tej harmoni szukac w naturze, lewitujac w sloncu, nad powierzcinia wody, ubrana w dwie (2!!!) pary spodni.



Fast jag snubblar på mina egna ben så verkar jag vara på RÄTT VÄG trots allt...

Mimo, ze potykam sie o wlasne nogi, to zdaje sie, ze ide WLASCIWA SCIEZKA...

 

Love and peace within!   

 

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
   Spamskydd  

Kommentar

Av Kasia - 7 juli 2016 16:09


Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Av Kasia - 3 juni 2016 17:54

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Av Kasia - 1 juni 2016 12:00


Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

Av Kasia - 31 maj 2016 22:06

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Av Kasia - 26 maj 2016 08:55

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...

Presentation


Embracing the NOW, Zebra-style.

Links

Ask Kasia

16 besvarade frågor

Latest Posts

Categories

Archive

Guest Book

Calendar

Ti On To Fr
1 2 3 4 5 6 7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17 18
19
20
21
22 23 24
25
26 27
28
29 30
<<< September 2014 >>>

Tidigare år

Search

Statistics


Ovido - Quiz & Flashcards