Małgonia

12 januari 2015 22:12

Byc bobrem miast człowiekiem :) no dobrze powiedziane :) Jak pisałam poprzedni komentarz to pokazywało jakis błąd i dzis dopiero widze, ze sie opublikował , o technika ;)
Jestem obecni wszystkim tylko nie zdecydowanym , pewnym bobrem... I czuje jak stoję w miejscu, niecierpliwa, pełna i watpliwosci i jakiegos rodzaju pewnosci jednoczesnie. Mawiaja,ze niekiedy trzeba usiąść i poczekać az sie objawi, a co kiedy sie objawia a ja wciaz niepewna, czy pewnosc przychodzi czy jednak ryzyko ?
Mam nadzieje,ze Nowy Rok przynosi miekki spokoj ? Sciskam !

Kasia

15 januari 2015 16:16

Witaj Goniu, Nowy Rok nie oszczędza. A może ja siebie nie oszczędzam w Nowym Roku? Muszę się nad tym zastanowić :)
Owszem, dostałam już poprzednio od Ciebie komentarz, za który bardzo dziękuję.
A co do pytania o pewność i ryzyko?
Jestem patologicznym tchórzem, który czasem nawet nie umie wybrać składników na pizzy.
Ale mówią, że czasem trzeba poczekać, przeczekać... cierpliwie.
Może wystarczy, aby objawiło się tylko jedno z dwóch? Odwaga ALBO pewność? Za to bardzo silne!
Powodzenia :)

Maryla

13 januari 2015 22:02

Ja tez mam moje ulubione miejsca. Aleja w Katrineholm, Bubel Granna nad Bugiem, Kalabria, Motta na Sycylii i moja ukochana Warmia. W te miejsca uciekam myślami dosyć często żeby znaleźć ukojenie duszy i spokój wewnętrzny. Cudne krajobrazy, pełne słońca, niesamowitych kolorów nieba, rożne odcienie zieleni,zapach ziemi po wiosennym deszczu. Dają mi poczucie bezpieczeństwa i obietnice czegoś lepszego. To chyba moje miejsca na tej Ziemi.

Kasia

15 januari 2015 16:05

Niesamowite, że do tych miejsc DA SIĘ przenieść myślami, wyobrazić sobie na nowo ich wygląd, kolory, zapachy.
I w ten sposób czerpać z nich siłę.
Swoją drogą SIŁA naszego umysłu jest powalająca.
Uściski z nagrzanego, miękkiego fotela, który jeszcze przez pięć minut będzie moim aktualnym miejscem na Ziemi :)

Mango

23 januari 2015 08:03

Dzieki za przypomnlenie o sile natury. Poza tym zaglebiam sie w material zebrany w jednej ksiazce E . Tolle. Mozna odczuc, ze Swiat sie otwiera na nowo dla tego kto sie nad tym zastanowi. Z drugiej strony odczuwac mozna jakis opor aby te wszystkie wartosciowania a i z tym poniekad rozne ambicje i rozne musze odlozyc na polke, bo przeciez tak jest sie wychowanym , aby dozyc do celu, przez rozne przeszkody, aby dorownac albo przegonic innych , a tu zycie w lesie, przyroda tetni i zyje we wlasnym tempie i harmonii. Pozwolic sobie tylko wsluchac sie w te nature i jest sie zespojonym z nia i wolnym, przynajmniej na chwile!
Bardzo wartosciowe sa Twoje strony , :).

Kasia

27 januari 2015 11:02

Porzucenie ambicji jest trudne, niemożliwe??? a może nawet wydawać się idiotyczne jeśli jest się wbitym w przekonanie, że tylko to, co osiągamy daje nam samym wartość.
Chęć robienia rzeczy wielkich da takie same efekty jak ambicja, tylko, że nie będzie karmić EGO, a dążyć do jakiegoś większego dobra, jakiejś zmiany na świecie.
Bycie lepszym od innych zakłada porównywanie się z innymi, a z tego nigdy nie wychodzi nic dobrego. (TRZY PRZECZENIA! wow) Lepiej być lepszym od siebie samego z dnia poprzedniego. Wtedy będziemy się do siebie nawzajem zbliżać a nie oddalać.
Tak myślę.
Dziękuję, ściskam i pozdrawiam :)