Iwona :)

29 januari 2015 12:12

Kasiu, myślę, że jeszcze wiele takich chwil przed nami... Ściskam!

Kasia

1 februari 2015 16:10

Trzymam za to kciuki :-*

Mango

29 januari 2015 14:55

A moze tak - regularne przerwy w pracy, po kilka minut kiedy mozesz sie skupic i przywolujac najlepsze pozytywne zdarzenia i te unoszace przezycia, ktore one wywolaly, focus w myslach tylko na te pozytywne, energia, sloncem wypelnione, robisz jednoczesnie kilka-wiele spokojnych glebokich oddechow , zbierasz te ukryte dawki energii i prawie doslownie widzisz oczami wyobrazni jak one przenosza sie z tlenem wszedzie tam w organizmie , gdzie ich brak, wypelniasz te luki i ladujesz sie do nastepnego etapu. Twoja sila wewnetrzna ( zgromadzona, do ktorej tylko Ty masz dostep) zamienia sie w niesamowita moc . :)

Benia

29 januari 2015 17:08

Kasiu jak to zawsze powtarza moja Mama - myśl pozytywnie. Czy pomaga ? Pomaga i tego Tobie życzę :)

Kasia

1 februari 2015 16:21

Widać od razu, że Mamę masz fajną.
Dziękuję Beniu :-*

Monika

30 januari 2015 19:32

Wszystko będzie dobrze, to tylko teraz taki okres w życiu, w końcu lepsze dni muszą nadejść :-)

Kasia

1 februari 2015 16:30

Wiesz, ja właściwie zawsze w to w głębi serca wierze. Czasem tylko moje niebo zasnuwają ciemne chmury. I tak właśnie sobie wtedy tłumaczę: nic nie trwa wiecznie... I tak od ponad... dwóch lat...
Ściskam

Maryla

31 januari 2015 16:00

Droga Kasiu,musze ci zmartwic. Wyscigu z zyciem nie wygrasz.Wiem,ze wiesz,ze musisz zwolnic tempo / zapytac sie samej siebie co jest najwazniejsze i wtedy ulozyc plan dzialania. Czy "mierz sily na zamiary a nie zamiary wedlug sil" cos ci mowi? Mam nadzieje ze to powiedzenie cie "nie wkurwi" a moze w czyms pomoze? Zycze ci tego z calego serca. Zagladasz czasami na moj Instagram? A moze zostaniemy przyjaciolmi na FB? Ja czasami czerpie sile od innych osob przegladajac inne profile. Kazdy z nas ma swoj bagaz i musi go dzwigac,dobrze jest czasami sobie o tym przypomniec. Pozdrawiam serdecznie.

Kasia

1 februari 2015 16:42

Oj, Marylko, dzięki Ci, dzięki Tobie widzę właśnie, że jak się już nie jest takim "wkur....", jak to "ciśnienie" opadnie, to inwektywy w słowie pisanym są dość rażące. Muszę o tym pamietać :)

Życie mi przypomina nieustannie, kto tu rządzi. I masz rację, nie da się obejść praw natury. Nie chcę wygrywać, chcę.... tak strasznie chcę i potrzebuję żyć z życiem w harmonii...

Oczywiście, że zaglądam na Twoj Instagram! Chyba napisałam Ci o tym w jakimś komentarzu, jak bardzo inspiruje, jak ogrzewa serce, kładzie się jakby pierzynką ciepłą na nim, otula. To ciepłe światło Twojego domu.
Znajdę Cie za FB! :)

Uściski!

Maryla

1 februari 2015 17:08

Wytlumacz mi proszę co znaczy życie? Co masz na myśli mówiąc ze chcesz byc w harmoni z życiem? Ja wiem jaka jest moja definicja. Mój dom to mój mały świat dający mi poczucie bezpieczeństwa. W dalszym ciagu go tworze a czasami zmieniam. Dobrze mi tak. Dbaj o siebie.

Kasia

1 februari 2015 17:16

Życie, pytasz?
To, co mi się przytrafia.
Pasmo zdarzeń przesuwających się przed moimi oczyma, wymagających zaangażowania.
I pewnie wiele więcej, gdyby się lepiej zastanowić...
:)
Ty też. Wysłałam Ci wiad. na FB :)

maryla

1 februari 2015 20:52

Dla mnie zycie to Ja. Tak,pisane duza litera bo jestem dla mnie samej najwazniejsza. Dostalam jedno zycie jako prezent i nie chce go zmarnowac,a bylam juz na "dobrej drodze". Zajelo mi to tak z 50 lat zeby do tego dojsc. Nikt inny o mnie nie zadba jezeli ja tego sama nie zrobie. Mam oczywiscie przyjaciol, rodzenstwo,dzieci. Wiem,ze wszyscy chca dla mnie dobrze na swoj sposob.I okazuja to w rozny sposob. Kochac samego siebie nie znaczy byc egoista ale miec dla siebie respekt i szacunek. Ucze sie tego caly czas. Ja tez probowalam sie z losem i co??? Los wygral wielokrotnie. To wcale nie znaczy ze ja dalam za wygrana. Jestem pokorna,skromna uczennica bo w dalszym ciagu ucze sie siebie.

Kasia

6 februari 2015 10:11

Wspaniale to ujęłaś Marylko. Oby każdy w którymś momencie życia doszedł do takich wniosków. Wkurza mnie, że inaczej się nas wychowuje/wychowywało. Do samospalania, poświęcania się dla innych. Zamiast uczenia, jak można JEDNOCZEŚNIE dbać o siebie i innych i AKCEPTOWAĆ los trochę bardziej. Wtedy byłoby nam łatwiej. Tak mi się wydaje.
Pozdrawiam piątkowo :)