En ny månad. Redan.

Februari hade med sig mycket att erbjuda.

En bred skala av känslor och upplevelser.

En hel del ensam tid.

Nowy miesiąc. Znowu.

Luty dużo miał do zaoferowania.

Szeroką gamę wrażeń i doświadczeń.

Sporo czasu w pojedynke.

Helt intuitivt har jag dragit mig från sällskap, umgänge, aktiviteter.

Den senaste veckan har bjudit på många insikter, stora beslut, framtidsdrömmar och en massa HOPP.

Fritt och kreativt tänkande!

Det är blomning på gång.

Jag känner det och inspireras av det!

Intuicyjnie chyba już od początku roku szukałam samotności, czasu w pojedynkę, unikałam absorbujących zajęć. Nie licząc tych, które życie samo dla mnie zaplanowało.

I tak ubiegły tydzień zaowocował wieloma nowymi pomysłami, dużymi decyzjami, marzeniami i wizjami na temat przyszłości. Nadzieją.

Kreatywnym myśleniem, wychodzeniem poza stare ramy!

Czuję, że coś pęcznieje, rozkwita...

I inspiruje mnie!

Det tar mycet kraft och fokus.

Men fungerar bara i sällskap av dessa två: LÄTTHETEN och TILLTRON. (Inget jag själv disponerar i överflöd till vardags!)

...Tilltron att det som långsamt uppenbarar sig är VÄRDEFULLT!

Ett resultat av ett ständigt pågående arbete.

Tankeverksamhet.

Och - inte minst - drömmande.

Proces kosztowny jeśli chodzi o siłę i skupienie.

Możliwy tylko w towarzystwie tych oto: ŁAGODNOŚCI i UFNOŚCI (żadna z tych cech nie znajduje się naturlanie w moim codziennym repertuarze!)

...Ufności, że to, co powoli się wykluwa jest WARTOŚCIOWE.

Że to rezultat nieustannej pracy "pod powierzchnią".

Przemyśliwania.

I - może najbardziej - przyzwolenia na marzenia.

Jag låter mig själv att bli inspirerad så in i... fingerspätsarna!

Det är som att luften jag andas in innehåller något mer än bara syre och damm.

Stjärnstoft kanske?

In-spirare (latin) - för att allt - tom livet - börjar och slutar med ett ANDETAG....

Daję się inspirować aż po koniuszki palców!

W chwilach największego "uniesienia" czuję, jakby powietrze, którym oddycham składało się nie tylko z tlenu i kurzu, ale także z... pyłu gwiezdnego może?!

In-spirare (łac.) - wdychać (ale także insprować, natchnąć) - bo wszystko, nawet życie, zaczyna się i kończy na ODDECHU...

Breath, love and peace within!  

 

Monia

1 mars 2015 20:05

To czar wiosny!
Jak miło widzieć, że budzisz się do życia, że się kwitnąco czujesz, wciągasz świat pełną piersią !

Kasia

1 mars 2015 20:39

Dzięki Najmilsza. Wiosna już bardzo by się przydała!
A Ty czujesz, że już się zbliża? :)

 

Mango

1 mars 2015 22:13

Caly ten wpis dziala inspirujaco , dzieki ! Niestety czuje sama, ze mi jeszcze daleko do tego, na razie stronie od wszystkiego i probuje utrzymac balans, moze do prawdziwej wiosny wszystko sie zmieni, :)

Kasia

3 mars 2015 08:32

Bardzo proszę i polecam się na przyszłość :)
Piękno natury i świata zewnętrznego pomaga, daje impuls, wywołuje nawet czasem uśmiech na twarzy, ale zauważ, że to tylko dzięki odpowiedniemu STANOWI DUCHA możemy to piękno zobaczyć, zauważyć. Przyjąć. Ucieszyć się nim. Czerpać z niego.
Pisałyśmy chyba o tym już wcześniej.
Pielęgnuj swój balans, a reszta przyjdzie NAGLE, może nawet w deszczowy dzień! Jak dziś.... :)

 

Mango

3 mars 2015 08:14

:)

Kasia

3 mars 2015 08:33

Nie pozostaje mi nic innego jak mieć nadzieję, że uśmiechasz się do czegoś pięknego :)

 

Mango

3 mars 2015 20:18

Prawda jest, ze usmiech pojawil sie po powtornynm przeczytaniu tego tekstu co powyzej, bo napisalas to pieknie i troche nawet wzruszylam sie. Nie kazdy potrafi zidentyfikowac swoje uczucia, a opisac je to jest dopiero sztuka. To taki serdeczny usmiech, z glebi serca, przyjazny :)

Kasia

3 mars 2015 21:25

Tak wlasnie go odczytalam. Pieknie dziekuje i odwzajemniam :)

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
     

Kommentar

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...