Mango

23 maj 2015 14:53

Dobre podejscie do sprawy, nie po to aby wykazac sie obojetnoscia ale po to aby nauczyc innych ze jest robota do zrobienia. Znajoma nie mogla sie doprosic pomocy przy sprzataniu ze stolu po posilku, mimo ze po drodze byla zmywarka i jakby kazdy wzial ze soba swoje to i by oszczedzil wielokrotnego deptania. Sama zbierala i ogarniala kuchnie po obiedzie. Zauwazyla jednak ze z regularnoscia stol zapelnial sie naczyniami, tylko ktos przesuwal je na srodek stolu i odchodzil. Przestala prosic o pomoc tylko zaczela odstawiac a to kubek po kawie, a to talerzyk i filizanke i puste opakowanie po mleku, z powrotem na podkladke na talerzyk. Wewnatrz czula sie zle, no jak to ja kobieta, no przeciez do mnie nalezy dbanie o ognisko rodzinne i porzadek... Postawienie nowego talerzyka, wypicie kawy wymagalo teraz przesuniecia na nowo tych przedmiotow na srodek stolu, za kazdym razem kilka dodatkowych ruchow. Staly wieczorem staly rano, dopiero gdy juz bylo ich duzo ok pieciu i ani miejsca aby postawic czyste naczynia, dopiero wtedy ktos zebral je i postawil tam gdzi mialy z poczatku byc postawione, do mycia. Metoda ktora dala efekt, bez slow... :)

Kasia

27 maj 2015 14:25

To wspaniałe!
Niełatwe, bo wymaga cierpliwości i nieugięcia, ale daje efekty. Bo nierzadko upominanie i proszenie działa demotywująco, zwłaszcza na młodszych domowników, jakoś tak z przekory chyba.
Dopiero własne doświadczenie, jak coś zaczyna doskwierać, przeszkadzać, uświadamia, że w domu nie ma wróżek :)

N. ze Szwecjobloga

24 maj 2015 10:46

Niby takie proste zadanie, takie proste polecenie, a tak naprawdę okazuje się trudne do zrealizowania. Dzięki, że o tym przypominasz :)

Kasia

27 maj 2015 14:19

Prawda!? :)
Sęk w tym, żeby umieć sobie na codzień samemu o tym przypominać.
To wielka sztuka ale tak, jak ze wszystkim, tak i z tym - trening czyni mistrza :)
Pozdrawiam,
K

Madzia

2 juni 2015 23:58

Wlasnie sie zastanawialam jak mozna zostawic wiadomosc :) Czytam Twoje wpisy od konca i dopiero przed chwila zauwazylam, ze wyjasnilas to w zwiazku z "konkursem".

Ale nie o to mi chodzi. Chcialam podzielic sie moim sposobem na sterty naczyn w kuchni albo balagan w lazience. Nauczylam sie przeczekiwac..na poczatku kosztowalo mnie to sporo cierpliwosci, ale teraz juz jest latwo. A jesli akurat przyjdzie ktos znajomy a w mojej kuchni pietrza sie naczynia, to spokojnie mowie, ze wlasnie przeprowadzam eksperyment rodzicielski :)
Powodzenia!

Kasia

4 juni 2015 12:35

Brawo! Brawo! :))))
I ukłony za podzielenie się pomysłem :)

Ja staram się iść jeszcze krok dalej i powstrzymywać się przed wyjaśnianiem i usprawiedliwianiem za bałągan w domu przed obcymi, ale zawsze! mi się wymknie jakieś usprawiedliwienie, inaczej chyba bym się udusiła albo eksplodowała ;)

Może to też da się przeczekać?

Pozdrawiam :)