Every day can teach us something. Today I’ve learned that when I recover from a burn out and when I detox I should not roast chicken, fry pancakes, work in the garden and carry around heavy stones on our own private construction site all at one day.

I’ve been there before, I mean. I should have understood the signals. Irritation, lack of patience for a muddy (yes, covered with mud!) 5-year-old. Lack of joy. Smiling muscles in the off-line mode.

Even now, I should drop everything and go to bed but I sit here and try to write a few sensible words. Because that was my PLAN.

And in order to change plans one has to be a bit FLEXIBLE, not to mention being open for a different outcome.

Also, there must be an ALTERNATIVE, and an exhausted mind is never particularly creative, at least not mine. So I just continue. With the power of my WILL and HABIT.

In other words my recovery day has become my “let’s finish her off” day.

So is there a bright side to a major failure?

OF COURSE there is!

Today was a wakeup call, a reminder of the vulnerable side of me.

Tomorrow I can try again. If I will be blessed with another day I can choose differently. I can choose ME. I can proudly say NO to things. Even “very important matters”. I can lift my head high and say: “Sorry, today is a Kasia-day.”

Will I? Will I????

***

Good night you good guys. Take good care of yourself  <3

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
     

Kommentar

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...