Koniec lata.

Deszcz przecieka przez sandaly.

Wspomnienia letnie nadal nie posortowane.

Staram sie jak najdluzej zachowac poczucie harmonii i lekkosci na duszy.

Koncze cykl z ladowarka garstka zdjec sprzed kilku miesiecy, ktore od czasu do czasu przegladam, zeby nacieszyc oczy, wprowadzic sie w stan blogosci.

Plony, owoce ziemi, odzywiajaca nas natura daja mi poczucie autentycznej blogosci i rownowagi.
Czyste, wyraziste smaki, nowe odkrycia kulinarne, oblizywanie koniuszkow palcow i cmokanie z zachwytu wokol kuchennego stolu, to jest zycie!

Sommaren blir snart bara ett minne.

Den nya veckan började med regn. Kanske lättare att återgå till vardagen så.

Sommarminnen ska sorteras och sparas innan hösten kommer men det vill sig liksom inte, i huvudet.

Jag anstränger mig att inte förlora den lätta, behagliga stämningen, harmonin inombords.

Avslutar laddarserien med en handfull bilder som jag tagit för flera månader sedan men tittat på regelbundet... för att ladda. Med behag och lust och (mat)glädje.

Jordens, naturens gåvor, den näring som de skänker oss, får mig lycklig och glad, nöjd liksom.

Rena smaker, nya upptäckter, slickande av fingertopparna och gemensam smaskande vid köksbordet, det är livet det :)

Nic tak nie cieszy serca matki jak Maluch chrupiacy swieze warzywa <3

Det finns lite som slår känslan av glädje när ens Unge knaprar på färska grönsaker <3

Zobacz wczesniejsze czesci serii Ladowarka/Se hela serien här:

Cz. 1/Del 1

Cz. 2/Del 2

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
     

Kommentar

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...