maryla

25 december 2014 15:22

Mialam bardzo udana Wigilie.Z moja dorosla corka i moim ukochanym pieskiem,Russin. Ubrane w "normalne" ubrania,bez makijazu zjadlysmy sobie najpierw barszcz z proszku i "kupne" pierogi z kapusta i grzybami. Nastepnie zjadlysmy zupe grzybowa ugotowana wlasnorecznie wedlug przepisu polskiego znalezionego w internecie ( przepis dla mnie zupelnie nie zrozumialy,np. wez 2 albo 3 litry wody(?),garsc grzybow itp.) z kupionym makaronem. Na deser makowiec i sernik z polskiego sklepu. Piesio dostal köttbullar. Potem lezalysmy na kanapie reszte wieczoru,ogladalysmy telewizje i jadlysmy czekoladki. To byl bardzo udany wieczor. Aha, prezenty gwiazdkowe otworzylysmy na tydzien przed swietami.

Kasia

28 december 2014 23:53

Wymarzone święta! Piękna by była z tego nowela :)
Uściski i mam nadzieję, że Sylwester będzie tak samo udany a może nawet jeszcze lepszy!
Do Siego Roku! :)

Maryla

29 december 2014 23:10

dziekuje Kasiu! Sylwester będzie tez bardzo udany bo będę w towarzystwie 3 młodych i tętniących życiem 30-latek, 10 tygodniowego szczeniaka Alice i mojej 6-letniej suni Russin. Będzie jedzenie i picie, śmiech i radość!! Dwie z tych dziewczyn to przyszłe policjantki a ta trzecia to wieczna studentka i niedoszła żona mojego syna ( zostawił ja na 2 miesiące przed zaplanowanym ślubem w Las Vegas). To bylo prawie 4 lata temu i już możemy sie z tego wszystkiego śmiać . Ale nie było nam do śmiechu wtedy jak to stało sie faktem. Jedna z tych policjantek to moja córka, świeżo po rozstaniu bo narzeczony niedoszły po prostu wyszedł,zostawił klucze i już nie wrócił. Były łzy ale jak to w życiu bywa na drodze stanął nowy, zabójczo przystojny brunet i porzucona narzeczona już nie płacze a wręcz przeciwnie, skrzy jej z oczu i śmieje sie najgłośniej jak tylko może. To by dopiero byla nowela 😄😄😄!! Radości i zdrowia zycze 🙏🙏🙏

maryla

2 januari 2015 16:04

No tak, juz po wszystkim.Tzn.Sylwestrze Milo bylo. Alice z pania nie przyszly bo jak to czasami z malymi pieskami bywa,zachorowala i musiala zostac w domu. Mary przygotowala po pierwszy raz w zyciu wspanialy tort kanapkowy z lososiem,nastepnie upieklysmy cudna szarlotke.Wbrew wczesniejszym postanowieniom ubralam sie mimo wszystko w koronkowa sukienke koloru zimowego,nocnego nieba w Szwecji,rajstopy splaszczajace brzuch a uwydatniajace posladki,eleganckie buciki a la Lady Gaga z mieciutkiego zamszu,zrobilam wieczorny makijaz i poczulam sie jak gwiazda. W miedzy czasie zadzwonil niespodziewanie telefon sluzbowy i okazalo sie ze sasiad planowal w drodze do samochodu ktory to mial go zawiezc na przyjecie noworoczne,wyrzucic po prostu smieci do kontenera, a wyrzucil rowniez kluczyki do samochodu!!! Zadzwonil spanikowany o pomoc a ja mialam przypadkiem klucz do smietnika!! Jakie szczescie!!! Ale do czego zmierzam. Wystrojona i w pelnym makijazu ale z mokra glowa i pasemkami wlosow w zupelnym nieladzie pojawilam sie w drzwiach klatki schodowej zeby nieszczesnika spotkac no i oczywiscie spotkalam innych sasiadow i nie sasiadow i widzialam ich zdziwione a zarazem rozbawione spojrzenia na moj widok. Bardzo smieszne. W kazdym badz razie klucz nie pasowal i nie mam pojecia jak ta historia sie skonczyla. Byla narzeczona mojego syna,Mary i ja spedzilysmy bardzo milo czas,pilysmy pyszne Pisco sour,rozmawialysmy o zyciu,relacjach i o nas samych. Tylko Russin miala zdziwione oczy faktem,ze nikt nie mial czasu trzymac jej na kolanach. To byl bardzo udany Sylwester. polozylam sie spac kwadrans po 24 i obudzilam sie w dobrym nastroju i nawet wypoczeta. Usciski

Kasia

2 januari 2015 22:33

Kolejny cudowny scenariusz!
Buzia mi się uśmiecha jak czytam. Jak sobie myślę, że to małe miejsce, które stworzyłam zachęca Drugiego Człowieka do dzielenia się "swoim". Poczułam się dziś tutaj bardziej w domu niż zwykle. Dziękuję za to :)
Wspaniałego 2015! A tort kanapkowy... mmmm... marzenie! :)

maryla

3 januari 2015 11:54

Kasiu,stworzylas wspaniale miejsce! Jestem wdzieczna,ze twoje miejsce odkrylam i mam do niego nieograniczony dostep. Czytam twoje inlägg po kilka razy zeby nic nie przegapic,zeby czegos nowego nauczyc sie i jednoczesnie czerpac pocieszenie dla mojej rozszarpanej duszy.Nie wiem czy zdajesz sobie sprawe ze piszesz dla mnie i do mnie zupelnie mnie nie znajac. Wbrew pozorom ciesze sie zyciem ale w zupelnie inny sposob niz dawniej. Ciesze sie teraz,wlasnie w tej chwili. Bylam na przerwie w domu zeby wyprowadzic Russin i cieszylam sie sloncem,wiatrem,rozwianymi wlosami i cieknacym nosem. Ile ja mialam sily w nogach kiedy pedalowalam pod wiatr!!!

Kasia

3 januari 2015 19:22

Marylka, szacunek za pedałowanie w taki wiatr!
Zazdroszczę takiej siły. Ja nadal czekam na powrót mojej.
Dziękuję za słowa uznania :) Korzystaj i wracaj, ja tu jestem, chociaż nie zawsze udaje mi się odpowiadać tak szybko, jak bym chciała.
Do przeczytania :)
A posłuchaj, gdybyś mogła wybierać, chciałabyś żyć BEZ tego doświadczenia? Bo dla mnie to było przebudzenie, ostatnia szansa...

Maryla

3 januari 2015 21:19

Tak, chciałabym.

Kasia

4 januari 2015 00:05

Wymowna, krotka odpowiedz.
Smutna.
Trzymaj sie na wietrze!

maryla

4 januari 2015 07:43

Wypalenie zawodowoemocjonalne to jest jak ciezka choroba o ktora nikt nie prosil.Sama sobie na to zapracowalam moja niewiedza na wlasny temat i na temat moich zasobow emocjonalnych. Myslalam,ze jestem opoka,Alfa i Omega,niezastapiona i nie do pokonania. Bo tak w moim zyciu zawsze bylo. Zadnych slabosci. Caly czas do przodu dopoki sil starcza. No i w koncu zabraklo paliwa. Jakie zdziwienie!!! Dla mnie samej i mojego otoczenia. Jak to?! Ty?! Ty przeciez przenosilas gory,zawsze z usmiechem na ustach,zadbana,oczytana,taka pogodna i pelna zycia! Juz nie przenosze gor, usmiecham sie rzadziej a ten usmiech jakis taki krzywy. Kaciki ust jakby same opadly w dol i nadaja twarzy smutny wyglad. Zadbana? Owszem ale zawsze w sportowych ubraniach i butach, chodzenie na obcasach sprawia mi duza trudnosc,wiekszczosc sukienek zostala oddana dla siostr. Oczytana? Stosy ksiazek leza wszedzie a ja tylko na nie patrze. Nie moge czytac. Slucham radia. P1 to moj faworyt. Przytylam i caly czas z ta nadwaga walcze. Czasami nie lubie samej siebie,mam siebie dosyc i mam dosyc moich dolegliwosci!! Kiedy to sie skonczy???!!!

Kasia

4 januari 2015 11:05

Marylko, czy moge Cie zacytowac w zblizajacym sie tekscie? I tamze Ci odpowiedziec?

maryla

4 januari 2015 11:12

mozesz