Listopad. November.

Nareszcie! Äntligen!

Gdyby mnie bylo troche mniej na blogu, to oznacza, ze pisze!

Ale nie wpisy. Pisze moja powiedzmy... powiesc! 50.000 slow w 30 dni. NaNoWriMo.

Kosztuje mnie wiele odwagi to szczere wyzwanie.

Wiecej niz wszystkie opowiesci o wypaleniu. Razem wziete.

Moj wewnetrzny krytyk ma karnet na caly sezon w mojej glowie, miejsce w lozy, z napojami i przegryzkami. Wiec nigdzie mu nie spieszno.

Pomyslalam, ze moze mu sie zrobi wstyd i sie wyniesie po angielsku, jak o nim GLOSNO NAPISZE.

Czas pokaze!

Om jag inte syns till på bloggen så betyder det att... jag skriver!

Men inga inlägg. Jag skriver typ... ett manus! 50.000 ord i 30 dagar. NaNoWriMo.

Det tar oerhört mycket emot att berätta om detta.

Mer än alla utmattningshistorier. Ihop.

Jag har nämligen en inneboende i huvudet, min inrekritiker. Han sitter på första balkong, tilltugg och dricka ingår. Så han har inte bråttom därifrån.

Jag tänkte att om jag SKRIVER HÖGT om det så flyttar han ut.

Det visar sig väl med tiden!

Prosze, trzymajcie za mnie kciuki! Zeby mnie nie zjadl stres. Siedzi w tej samej lozy! Skurczybyk!

Snälla, håll tummarna! Så att jag jag lyckas hålle stressen i styr. Han sitter på första parkett. Skitgubbe!

A poki co, jak codzien:

Under tiden:

Love and peace within!   

 

Monika

1 november 2014 20:56

Wiesz, że trzymam kciuki! Cieszę się, że piszesz.
PS. Też chciałabym być Twoim bieżącym recenzentem, nawet bez przekąsek i napojów.

Kasia

1 november 2014 21:30

Dziex. Zobaczy sie, czy bedze co recenzowac :)

 

Fra

1 november 2014 22:49

Ja też trzymam kciuki! Bardzo podoba mi się Twój sposób pisania- jestem pewna, że to będzie sukces! :)
Pozdrawiam :)

http://francja-elegancja.blogspot.com

Kasia

1 november 2014 23:24

Dziekuje, pieknie dziekuje!
I Tobie tez zycze powodzenia w Twoim tworzeniu :)

 

Komar

2 november 2014 01:17

I ja trzymam kciuki!uwiebiam Cię!czytac tez!

Kasia

2 november 2014 10:47

Ojejku jej! - jak mowi Prosiaczek ;)
Dziekuje! Trzymaj i nie puszczaj!

 

Kasia

25 november 2014 10:37

Dopiero dzisiaj trafiłem na Twojego bloga (dzięki Wysokim Obcasom) i bardzo mnie zainteresował. Trochę ze względu na moją własną historię wypalenia, ale chyba przede wszystkim ze względu na Twój wciągający sposób pisania. Powodzenia! pozdrowienia z Singapuru :)

Kasia

25 november 2014 11:18

Dziękuję i witam w pasiastym świecie :)
Do przeczytania!
Ciekawe, jak się wypaleniem zajmują w Singapurze?

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
     

Kommentar

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...