Został mi tydzień.

Siedem dni do zakończenia NaNoWriMo (tutaj znajdziesz szczegóły). Brakuje mi jeszcze 16.000 słów.

Lekka panika zaczyna się wkradać między przyciski klawiatury a opuszki palców. I w przestrzeń między uszami.

Myśl o Synku z temperatura 39,5 nie pomaga w koncentracji.

Ani mail z Wysokich Obcasów o jakiejś nagrodzie za mój list.

Myślę o Warszawie. Wcale się nie uspokajam.

I nagle przypomina mi się zdjęcie:

En vecka kvar.

Sju dagar tills NaNoWriMo är avklarat (läs mer här). Jag saknar 16.000 ord. Panikkänslan börjar smyga sig ine mellan tangenterna och fingertopparna. Och i det lilla utrymmet mellan öronen.

Att tänka på Sonen med 39,5 graders feber hjälper inte att fokusera.

Inte heller blir det lättare med ett mail som jag fick från Warszawas största tidning imorse. Om något pris som jag fått för en text jag skrivit om att vara en UTvandrare och kvinna.

Jag tänker på Warszawa. Blir inte ett dugg lugnare.

Men så börjar jag tänka på denna bild:

(Warszawa, Metro Imielin)

I mantra: Nie trać celu z oczu...

OK?

OK!

Piszę i jeszcze się nie poddaję.

Proszę, trzymajcie mnie za wirtualną rękę :)

Och upprepar: Behåll målet framför dina ögon....

OK?

OK!

Jak fortsätter att skriva. Har inte givit upp än.

Snälla, håll tummarna, eller håll i min virtuella hand :)

(Warszawa Śródmieście, pod PKiN)

Love and peace within!   

Czasem się człowiek ubierze, i już post gotowy!

Ibland räcker det att man klär på sig och så är inlägget klart!

"SAY YES to life — and see how life suddenly starts working for you rather than against you.

SAY YES to present moment. Surrender to what IS." Eckhar Tolle

POWIEDZ TAK życiu - zobacz, że nagle zaczyna z tobą współpracować, a nie sabotować.

POWIEDZ TAK obecnej chwili. Poddaj się temu, co JEST. Eckhar Tolle

SÄG JA  till livet - och se hur det stödjer dig och inte motarbetar dig.

SÄG JA till den varande stunden. Överlämna dig själv till det som ÄR. Eckhar Tolle

Do przemyślenia przed snem. Albo na przerwie kawowej jutro w pracy. Albo w weekend!

Något att tänka igenom innan man somnar. Eller under fredagsfikat på jobbet? Eller kanske under helgen?

Od wielu lat uśmiecham się do pewnego cytatu: "Nie myśl, jest wiele kobiet, które nie myślą i jakoś im idzie."

Det finns en mening som har fått mig att skratta i kanske tjugo år nu: "Tänk inte, det finns så många flickor som inte gör det och de klarar sig ändå."

Mi nie idzie! Myślcie ludzie! Cogito ergo sum!

Nähädu! Tänk tänk tänk! Cogito ergo sum!

Love and peace within!   

Słonie.

Mówi się, że małe przyczepiane są łańcuchem do metalowego słupka, żeby nie uciekały.

Najpierw walczą, ciągną, próbują się uwolnić. Z biegiem czasu przestają.

Potem można metal i łańcuch wymienić na kawałek sznurka i patyk, a dorosły, kilkutonowy słoń i tak się nie uwolni.

Nie będzie nawet próbował.

Elefanter.

Det sägs att de kädjas fast vid metallpinnar när de är små, så de inte rymmer.

De kämpar emot ett tag och sedan vänjer de sig. Slutar försöka att komma loss.

Sedan kan man ersätta kedjan med en pinne och ett snöre och en fullvuxen elefant kommer inte att försöka slita loss sig.

Dlaczego o tym piszę? Bo my ludzie robimy tak samo.

Jako dzieci słyszymy różne rzeczy, w domu, w szkole, od sąsiadki.

Widzimy różne zachowania, czerpiemy wzorce. Im częściej się coś powtarza, tym większa szansa (ryzyko?), że uznamy to za normę.

Och varför skriver jag om det här? För jag tror att vi människor gör precis likadant.

Som barn hör vi en massa saker; hemma, på skolan, hos grannarna.

Vi ser hur folk beter sig. Vi tar efter. Det som vi ser ofta kan bli på gott (och på mycket ont ibland!) vår egen vana.

Potem dorastamy. I żyjemy nierzadko to nasze dorosłe życie przywiązani do tego samego sznurka, jakim nas spętano w czasie dorastania.

Wierzymy w to, co nam ktoś dawno, dawno temu powiedział/wmówił.

Uznajemy to nieswiadomie i mimochodem! za prawdę uniwersalną, niepodważalną.

Sedan växer vi upp och tar oss igenom våra vuxna liv fastbundna med samma gamla snören.

Vi fortsätter att tro på samma gamla sanningar, någon annans sanningar, som vi aldrig ens ifrågasätter.

A wystarczyłoby lekko pociągnąc za sznurek...

I uwolnić się!

Och det skulle kanske räcka med att dra en aning åt ett nytt håll?

Och slita sig fri!

Nawołuję do wypróbowywania swoich "sznurków", więzów, pętli, łańcuchów. Może się już zdezaktualizowały? Może już w nie nie wierzycie? Może już nie służą Wam, może nigdy nie służyły, ale dopiero dziś macie siłę i odwagę, żeby je zerwać?

Ja walczę jeszcze z kilkoma. Ale powoli, powoli odrywam się od ziemi, i staję się latającym... słoniem? ...zebrą? Pegazebrą!!!

I jest mi BOSKO!

Jag uppmanar alla till att testköra sina "snören", bundenheter, kedjor, mm. De kanske har föråldrats? Ni kanske har slutat tro på dem innerst inne? De har kanske aldrig gynnat er ens? Det tar kraft och mod att bryta sig loss. Men det är SÅ värt det att prova! Man föds liksom på nytt!

Jag kämpar emot några av mina snören som är kvar. Har slitit mig loss från flera! Jag känner att jag sakta, sakta börjar lyfta och blir en flygande... elefant? ...zebra? Pegassss....zzzzebra!!!

Och det ROCKAR FETT!

Love and peace within!   

Jag kan inte sova.

Tröttheten vill inte komma.

Fast jag har varit och dansat halva natten igår!

Nie moge zasnac.

Zmeczenie mnie opuscilo.

Mimo, ze przetanczylam wczoraj pol nocy.

Efter en veckas kamp med förkyllning, trötthet, viktiga möten, skrivande, mm har jag tagit mig hemifrån för att umgås med en vän på fredagskvällen.

Po tygodniu naznaczonym zmeczeniem, przeziebieniem, waznymi spotkaniami, pisaniem itp. wypelzlam z domu, aby spedzic piatkowy wieczor ze stara psiapsiula z czaszow studenckich.

Vi hade så mycket att prata om. Var båda så trötta. Ändå har vi gått ut att dansa.

Det har varit.. kanske fyra (4!!!!) år sen sist.

Och jag har aldrig haft så roligt som igår.

Visst, jag blundar alltid när jag dansar. Men nu kan jag blunda med trygghet och inre fokus, och inte för att avgränsa mig från dömmande blickar. Igår var jag närvarande i min egna energi som jag inte upplevt på länge.

Mialysmy tyle spraw do omowienia. Ostatni czas byl ciezki, meczacy, dla nas obu. Mimo wszystko zakonczylysmy wieczor na szalonych tancach!

W dyskotece nie bylam pewnie ze cztery (4!!!!) lata.

I chyba nigdy jeszcze tak sie nie bawilam, jak wczoraj.

Owszem, ja zawsze tancze najchetniej z zamknietymi oczyma, ale wczoraj potrafilam zamknac oczy nie po to, zeby odgrodzic sie od taksujacych spojrzen. Zamykalam powieki, zeby skoncentrowac sie na wlasnej radosci z ruchu, muzyki, rozpierajacej cialo energii. Energii, ktora delektowalam sie ze soba, ktora obserwowalam ze zdumieniem. 

Jag har förändrats!!!

Jag har förändrats!!!

Jag har förändrats!!!

Zmieniam sie!!!

Zmieniam sie!!!

Zmieniam sie!!!

Ja, planen för resten av helgen var att skriva, skriva, skriva. Komma ikapp efter veckan.

Men så hamnar jag på landet, med mina killar och en kopp rött te med apelsin i (tack M!)

Reszta weekendu miala uplynac na samotnym pisaniu, pisaniu, pisaniu, doganianiu terminu.

Koniec koncow wyladowalam na wsi, z moimi Chlopcami i kubkiem herbaty z pomarancza.

När beslutet är taget rusar jag tvärs över stan för att hinna med tåget. Och det gör jag. Magiskt!

Vi bygger lego framför brasan, grillar, badar bastu, lyssnar på trädens sus i mörkern. Läser långa sagor. Vi finns.

Vi bara finns.

Och nu är jag vaken.

Kroppen vill inte missa den förändring som sker....

Od podjecia decyzji do zajecia miejsca w pociagu mija niespelna godzina, przemieszczam sie z drugiego konca miasta. Zdazam. Magiczne!

Budujemy lego, grillujemy, grzejemy sie przed kominkiem i w saunie, sluchamy szumu fal i wiatru w koronach drzew, ktore polknela noc. Tylko poza miastem rozumie sie, co to znaczy ciemnosc. Czytamy dluuugo na dobranoc. Jestesmy. Tylko jestesmy.

W koncu zostaje tylko ja, tylko ja nie moge zasnac.

Nie chce zdaje sie przegapic dziejacych sie zmian...

Love and peace within!   

Sytuacja miała miejsce dziś w sklepie spożywczym:

Przede mną w kolejce w kasie chlopak, przed nim chłowiek na wózku inwalidzkim, żebrak, który grał na harmonijce ustnej pod drzwiami sklepu, kiedy wchodziłam. Bez nogi, brudny, zapuszczony.

Kupuje chleb i kawałek grilowanego kurczaka.

Kasjerka mówi do niego:

-Masz za mało pieniędzy. Nie mogę ci tego sprzedać.

Człowiek nie rozumie. Robi gesty rękoma. Wychylam się zza pleców chlopaka i pytam, ile brakuje.

21 koron.

Wyciągam portfel. Chlopak przed mną też mówi, że może dołożyć.

Wyciąga banknot 20 koronowy zanim ja zdążę wyciągnąć mój. Kasjerka na to, że jedną koronę, to ona ma.

Kasuje jedzenie.

Człowiek na wózku nie rozumie, co się stało i odjeżdza z niczym.

Kasjerka biegnie za nim z jedzeniem, i mówi, że zapłacone.

On składa ręce, przyciska do serca i dziękuje szczęśliwy.

Ona wraca ze łzami w oczach do kasy, do mnie ze łzami w oczach.

Chłopak odchodzi. Ja mu dziękuję.

Przeskakuje między naszą trójką iskra... człowieczeństwa.

Czasem wystarczy powiedzieć jedno słowo. Wychylić się z szeregu...

A stanie się mały cud <3

Detta hände mig i mataffären idag.

Man kan få vara med om ett litet under <3

Love and peace within!   

Licznik słów NaNoWriMo: 16.000

Ordräknare: 16.000

Powinno być 21.666 na koniec dzisiejszego dnia.

Borde vara 21.666 när denna dag är slut.

Choroba nie wspomaga procesu twórczego. Dziś znów leżę w łóżku.

Jag ligger efter. Att vara sjuk sänker den kreativa processen en aning ;)

Tęsknię za blogiem. Za prawdą (jako przeciwieństwem fikcji literackiej).

Jag saknar bloggen. Sanningen (som en motpol till fiktion).

Przeczytałam dziś PERFECTION IS NOT OUR DESTINATION.

Bycie perfekcyjnym nie jest naszym celem samym w sobie.

Läste idag att PERFECTION IS NOT OUR DESTINATION.

Att vara perfekt är inget syfte i sig.

Jeszcze do niedawna uważałam bycie perfekcjionistą za zaletę. Za powód do dumy.

Dziś zachodzę w głowę kto, jak i w jakim celu nam wpaja takie banialuki.

Det fanns tider när jag trodde att vara perfektionist var något att vara stolt över. Att det var bra.

Idag undrar jag bara vem, hur, och i vilket syfte har någon petat i oss så mycket strunt.

Społeczeństwo konsumpcyjne?

Konsumptionssamhället kanske?

Bo chyba nie wychowawcy. To by oznaczało, że nie zrozumieli swojej roli.

A może po prostu chcieli nas zmotywować do bycia coraz lepszymi.

Lecz zamiast promowania bycia LEPSZĄ WERSJĄ SIEBIE, promowali bycie lepszym OD kolegi z ławki, OD dziecka sąsiada itd.

Na domiar złego, z biegiem czasu coś dziwnego stało się z definicja słowa LEPSZY.

Det kan väl inte varit våra vårdnadshavare. För då skulle det betyda att de missuppfattat sin roll.

Eller så försökte de bara motivera oss att bli bättre.

Men istället för att lära oss att bli en BÄTTRE VERSION AV OSS SJÄLVA, har de uppmuntrat till att bli bättre ÄN klasskompisen, ÄN grannens ungar osv.

Dziś trenuję się w myśleniu tak:

Idag tränar jag på att tänka såhär:

Zawsze znajdzie się ktoś, kto liczy szybciej ode mnie, gotuje pyszniejszą brokułową, ma lepsze pomysły niż ja, robi piękniejsze zdjęcia, jest bardziej elokwentny, szczupły itd.

Po pierwsze: to nie umniejsza W ŻADEN SPOSÓB znaczenia moich wysiłków i starań. Przypominam sobie, że moje życie to nie wyścig.

Po drugie: żadna z wyżej wymienionych rzeczy nie jest definicją szczęścia, ani dobroci dla drugiego człowieka. No, może oprócz brokułowej ;)

Det kommer alltid finnas någon, som räknar bättre än jag, lagar godare broccolisoppa än jag, har bättre ideer än jag, tar bättre bilder och skriver bättre, är smalare, you name it!

Men för det första: det gör inte mina ansträngningar MINDRE VÄRDA. Mitt liv är ingen tävling.

För det andra: inget av det jag räknade upp ovan är en definition av ett lyckligare liv, eller ett sätt att vara en snällare människa på, utom broccolisoppan kanske ;)

Zostawiam Was z tymi słowami.

I z pytaniem, czy perfekcyjny i idealny to dla Was słowa równoznaczne.

Może ktoś się zbierze na odwagę i do mnie napisze?

Byłoby idealnie! :)

Jag lämnar er med dessa ord nu.

Och med en fråga: är ordet perfekt samma som idealisk för er?

Kanske någon samlar lite mod och svarar?

Det hade varit... idealiskt! :)

Love and peace within!   

Dziś Święto Niepodległości w Polsce.

Pogoda w Sztokholmie rozpieszcza. To juz czwarty czy piąty raz kiedy widzę słonce w listopadzie tego roku.

Bywają lata, że słonecznych godzin w listopadzie jest około... 0,25.

Polen firar Självständighetsdagen idag.

Här i Stockholm var det soligt! Dagen till ära. Det är typ 4 eller 5-te gången denna månad!

Widoki moje dzisiejsze niestety ograniczają się do:

För mig blev utsikten lite begränsan dock:

Oglądam świat z łóżka.

Zwykłe przeziębienie w czasach wypalenia jest jak przewlekła angina i 40 stopni gorączki dla silnego organizmu.

Ligger sjuk i sängen. För en utbränd kropp är en vanlig förkyllning lika "rolig" som halsflust med fyrtiogradersfeber för en normalstark kropp.

Żeby zupełnie nie poddać się chorobie przekazuję Wam słowa, które trafiły mnie prosto w serce dzisiaj.

Czy trzeba w życiu czegoś więcej?

För att inte tappa allt mod i denna grrrrr så tråkiga stund, vill jag dela med mig av en kort mening som har skakat om mig idag i all sin enkelhet.

Behövs det verkligen något mer i livet?

Słów tych nie tłumaczę na polski. Bałabym się je zubożyć moją własną interpretacją.

Jag låter bli att översätta dessa ord. Jag kan helt enkelt inte.

GENTLE love and GRACEFUL peace within!   

Sok dnia (z pozdrowieniami dla Mango)/Dagens juice
Seler naciowy 2 lodygi/stjälkselleri, 2st stjälkar
1 pomarancza/1apelsin
2 male jablka/2 små äpplen
Korzen brokula (ktory zachowalam gotujac brokula do wczorajszej kolacji)/broccolistam som var kvar från gårdagens middag, okokt!)
Kawalek zielonego ogorka/en bit gurka
Cwiartka cytryny ZE skorka/en kvart citron MED skal

Ten jasnozielony kolor nosi sie w sobie caly dzien, kiedy dookola szaro, szaro...
Den ljusgröna fägren bär man med sig hela dagen fast det är grått grått överallt...

Love and peace within!